Articles
| Open Access |
https://doi.org/10.37547/ajps/Volume05Issue10-19
The Symbol Of Perfection In Bedil's Works
Abstract
Mirzo Abdulqadir Bedil (1644–1720) — a poet, writer, philosopher, and thinker — is highly renowned among the peoples of Central Asia. He laid the foundation for the development of literary and philosophical ideas by drawing upon the thoughts of Sanai, Attar, Jalaluddin Rumi, and Ibn Arabi, as well as the ancient philosophies and literary-philosophical traditions of Iran, Greece, India, and Arabia. Building on the achievements of the past, Bedil firmly established his own philosophical thought.
Bedil's elevation of the status of the human being is rooted in his deep belief in Sufi teachings. He regarded every person as Hazrati Insan (The Noble Human), and believed that if a person continually strives to purify their heart, they will come to comprehend eternal truth and love through the light of insight. In the path toward understanding Absolute Truth, the concept of the Perfect Human holds a central place in his work.
Even today, Bedil’s legacy serves as a spiritual and intellectual guide for young people, and for admirers of literature, science, and wisdom. His work remains a valuable resource for studying the history of spiritual thought, especially in the fields of mysticism, ethics, and aesthetics.
Keywords
Bedil, human, philosophy
References
Азизиддин Насафий. Зубдат ул ҳақойиқ. Ҳақиқатлар қаймоғи. – Т.: “Камалак”, 1995. – 36 б.
Бедил ва ўзбек маънавияти. – Т.: “Мовароуннаҳр”, 2005. – 183 б.
Жалолиддин Румий. Ичиндаги ичиндадир. – Т.: “Меҳнат”, 2001. – 158 б.
Жалолиддин Румий. Маънавий маснавий. / Асқар Маҳкам таржимаси. – Т.: “Шарқ”, 1999. – 368 б.
5 . Комилов Н. Тасаввуф. – Т.: “Ёзувчи”, 1996. – 270 б.
Комилов Н. Тасаввуф. 2-китоб. – Т.: “Адабиёт ва санъат”, “Ўзбекистон”, 1999. – 207 б.
Комилов Н. Комил инсон ҳақида тўрт рисола. – Т.: Маънавият, 1997. – 208 б.
Матназар Абдулҳаким. Такаллум. – Нукус: Қорақалпоғистон, 1995 – 45 б.
Мирзо Абдулқодир Бедил. Куллиёт – Душанбе: “Ирфон”, 1956. – 655 б.
Мирзо Абдулқодир Бедил. “Комде ва Мудан”. / Назармат таржимаси. – Т.: “Ўзбекистон”, 1960. – 94 б.
Мирзо Абдулқодир Бедил. Осор: иборат аз ҳашт ҷилд. Ҷилди якум. – Душанбе: “Адиб”. 1989. – 670 б.
Мирзо Абдулқодир Бедил. Рубоийлар. / Форс-тожик тилидан Ш.Шомухамедов таржимаси. – Т.: “Адабиёт ва санъат”, 1974. – 106 б.
Мирзо Абдулкодир Бедил. Ғазал ва қасидалар. – Ҳижрий 1333. – 118 б.
Мирзо Абдулқодир Бедил. Шавқингни ёд этиб. – Т.: Нашриёт матбаа ижодий уйи, 2005. – 144 б.
Мўминов И. Мирза Бедил. – Т.: “Фан”, 1964. – 76 б.
Мўминов И. Мирза Бедилнинг фалсафий қарашлари. – Т.: “Ўзбекистон”, 1957. – 96 б.
Муминов И. Философские взгляды Мирзы Бедиля. – Т.: Уз “Фан”, 1957. – 110 с.
Фаридиддин Аттор. Илоҳийнома / Форс тилидан Н.Комилов таржимаси. – Т.: “Ёзувчи”, 1994. – 94 б.
Шомухамедов Ш. Хазиналар жилоси. – Т.: “Адабиёт ва санъат”, 1981. – 397 б.
Ҳомидий Ҳ. Тасаввуф алломалари. – Т.: “Шарқ”, 2004. – 208 б.
Кадканий, Муҳаммадрэзо Шафеъи-йэ. Шоъэр-э ойинэҳо. Барраси-йэ сабк-э ҳэндий ва шэър-э Бидэл. – Тэҳрон: “Огоҳ”, 1384.
Хўдоёр Иброҳим. Садрэддин-э Айний ва Бидэл-э Дэҳлавий (Форс тилида). // “Сино” журнали, 2011 йил: баҳор-ёз. 41-42 сонлар. – Б.34-49.
Болтабоев Ҳамидулла. Кўнгил китобидан англанган фикрлар. // “Тафаккур” журнали, 1996. – № 3. – Б.120-124.
N Shoaliyeva Spiritual and moral beauty in Bedil’s heritage The Light of Islam 2021 (4), 40-47
N Shoalieva THE ESSENCE OF HUMAN IN BEDIL’S CREATION CURRENT RESEARCH JOURNAL OF PHILOLOGICAL SCIENCES 2 (09), 110-116
Article Statistics
Copyright License
Copyright (c) 2025 Nargiza Shoalieva
This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.